حرکت استرئوسیلیا و فعالسازی مجرای یونی
چگونه حرکت دسته ی استرئوسیلی باعث جریانهای یونی و تحریک الکتریکی سلولهای مویی میشود؟ لازمه های جدی شنوایی ظاهراً از مکانیزمهای بیوشیمیایی من جمله تعداد زیادی مراحل میانی که به موجب آن A، B را که C را فعال میکند فعال میسازد و به همین ترتیب جلوگیری کرده اند. هر مرحله در چنین روندی یک تاخیر من جمله زمان لازم برای هر مولکول واسطه ی سیگنال دهی را برای رسیدن به هدفش تحمیل خواهد سپس به هدف میچسبد و سپس رها میشود. از انجا که پستانداران میتوانند بطور کلی در فرکانسهای متجاوز از 100 کیلوهرتز بشنوند مبدل باید بتواند در سرعتهای قابل مقایسه عمل کند. به عبارتی مبدل باید بتواند جریانها را چرخه به چرخه ظرف چند میکروثانیه قطع و وصل کند. برای حل این مسئله ظاهراً نظریه ی تکامل از یک مکانیزم قطع متناوب مستقیم که در آن حرکت دسته ی مویی باعث میشود مجراهای یون بطور موقتی باز شوند جانبداری کرده است. چندین نوع مدرک از این ایده من جمله ثبتهای جریانهای بطور مکانیکی فعال شده در بالای دسته ی مویی توسط جیمز هادسپث و همکاران و توصیف تارهای متصل کننده ی نوکهای ردیفهای مجاور استرئوسیلیا که احتمالاً واسطه ی باز بودن مجرا میشوند حمایت میکنند. تصور میشود حرکت جانبی دسته ی مو باعث جابجایی متمایز ردیفهای مجاور استرئوسیلیا و باز کردن مستقیم مجراهای یون شود. سپس یونهای مثبت باردار شده از فضای اندولنفاتیک در استرئوسیلیا و در بدنه ی سلول ضمن قطبش زدایی سلول مویی جاری میشوند. تعداد واقعی چنین مجراهایی ممکن است کم باشد بر طبق کار هادسپث شاید تنها یک در هر استرئوسیل. مهم اینکه حتی در غیاب صدا این مجراها بطور تصادفی با یک سرعت پایین باز و بسته میشوند. بنابراین حتی در حال سکون کسری از مجراها همیشه باز هستند و جریان مثبت از طریق سلول مویی جاری میشود. این یک ویژگی بحرانی است نظر به اینکه غشای پایه میتواند از موقعیت سکونش یا به بالا یا پایین حرکت کند. برای اینکه سلول مویی یک واکنش الکتریکی تولید کند که حرکت غشای پایه را دنبال کند باید بتواند پتانسیل غشایش را در یا جهت مثبت یا منفی میزان کند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر