سمعک گوش

در این وبلاگ به بررسی انواع سمعک ها و کاربرد آن ها می پردازیم

ویژگی های سمعک زیمنس

۴۰ بازديد

بخش پیش رو،در مورد اجزای پایه ای سمعک ها،بحث می نماید.ممکن است که نامرسوم باشد اگرچه برای فیت نمودن یک سمعک،این ویژگی ها پایه ای هستند.بخش زیر در مورد شماری از ویژگی های اضافی و الگوریتم دیجیتال که هم اکنون در تکنولوژی پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد.
تراکم دامنه:
تراکم دامنه به طور خاص به عنوان عملکرد پایه ای مدار سمعک ها مورد بررسی خرید سمعک زیمنس قرار نگرفت در حالیکه امروزه غیرمعمول به نظر می رسد که سمعک بدون مدار تراکم برای بیمار،فیت شود .مدار تراکم در سمعک ها از دهه1930 میلادی وجود داشته است.بهرحال به چند دلیل مختلف از خیلی سال ها،تراکم به عنوان یک مشخصه معمولی پردازش سیگنالی،مورد بررسی قرار نگرفته است.بلکه گاهی اوقات به عنوان یک مشخصه ویژه در موارد خاص به کار رفته است .مثلا از سال 1992 میلادی سمعک های دارای مدار تراکمی،یک سهم زیر20% در فروش سمعک ها داشته اند.بهرحال،امروزه فیتینگ سمعک در مورد استفاده از مدار تراکی درگیر نمی شود،بلکه کدام نوع تراکم مورد نیاز است و چندکانال تراکمی مورد نیاز است و چگونه بایستی مشخصات تراکمی برنامه ریزی شود.فهم تراکم و برنامه ریزی صحیح تراکم برای فیتینگ موفقیت آمیزحیاتی هستند تا مشکلات گزارش شده بوسیله ی بیماران را رفع نماید.همانطور که می دانیم مشکلات همراه با بلندی(هر دوی خیلی بلند وخیلی آرام) منجر به شکایت بیمار می شود و احتمالا دلیل مهمی برای پس دادن سمعک است(جنستاد و همکاران2003 ،کوچکین2004).با تراکم مدرن و برنامه ریزی کامل،مشکلات بلندی به ندرت گزارش شده است.
چندین روش برای طبقه بندی تراکم وجود دارد،امه مهم است که دوتا از پایه ای ترین انواع آن مشخص شود:ورودی و خروجی.تراکم ورودی باعث می شود که سیگنال ورودی به سمعک، آنالیز شده و متراکم شود قبل از آنکه به بخش آمپلی فایر نهایی برسد(آمپلی فایر شامل چندین بخش تقویت کنندگی است،هم آمپلی فایر نخستین و هم آمپلی فایر پسین).در مقابل تراکم خروجی باعث می شود که بعد از انکه بطور کامل تقویت شود،سیگنال آنالیز شود(یعنی از طریق همه ی بخش های آمپلی فایر پردازش می شود).هر دو نوع تراکم بطور رایج مربوط به کنترا اتوماتیکی بهره(AGC) است:بطور پایه ای سودمندی بیمار از تراکم است.زیرا تراکم می تواند شامل هردوی ورودی وخروجی باشد،پس ما از عباراتAGCiو AGCoاستفاده می کنیم تا بین این دو نوع مختلف تمایز قائل شویم.نمودار بلوکی این دو نوع مختلف در شکل35.7 نشان داده شده است.
همانطور که قبلا توضیح داده شد،تراکم در سمعک ها از حدود70سال قبل در دسترس بوده اما اخیرا یک مبنای تئوریک برای استفاده از ان وجود دارد.این تئوری بوسیله ی مدرک پایه ای که نشان از مفید بودن استفاده از تراکم در بیماران است،محکم تر می شود.
AGCo:
می دانیم که صداهای بلند در بعضی افراد می تواند دردناک باشد و کمتر از50%کاربران سمعک از آن راضی هستند که چگونه استفاده از سمعک صداها را بلند می کند.ما همچنین می دانیم که نمی توانیم بطور تصادفی محدوده خروجی همه ی سمعک ها را فقط به یک سطح پایین محدود کنیم،وقتی که غیرضروری است محدوده پویایی با استفاده از سمعک را برای افراد با سطح ناراحت شنیداری(LDL) یا آستانه ناراحتی(TDs) محدود نماییم.
اگرچه می دانیم که برش قله(قله سیگنال یا موج زمانی که از نقطه قطع یاcut off فراتر می رود) یک روش موثر برای محدود کردن خروجی است،تحقیقات نشان می دهد که برای کیفیت صدا،بیماران محدودیت ایجاد شده بوسیله یAGCo را ترجیح می دهند(مولر و هارنسبی،2002،ساویج و همکاران،2006).بعضی استثنا ها در افراد دارای افت شدید یا عمیق شنوایی وجود دارد ،مخوصا اگر آن ها از کاربران سابق سمعک های دارای برش قله باشند(ساویج و همکاران،2005).