سمعک نامرئی

گوش خارجی و میانی

در تمام موجودات از جمله انسان، گوش خارجی(لاله) و مجرای گوش، بر طیف آکوستیکی اصوات رسیده به پرده گوش تاثیر د ارند. آنچه بسیار اهمیت دارد این است که اصلاحات طیفی از این طریق به زاویه صدای ورودی نسبت به محور مجرای گوش وابسته است و اطلاعاتی را در اختیار می گذارد که در تعیین موقعیت فضایی منبع صوت نسبت به سر شنونده نقش دارند. این اصلاحات کلینیک سمعک تهران صفیر  طیفی در روند مکان یابی صدا تاثیر مهمی دارند، به طوری که در برخی حیوانات، شکل و قابلیت تحرک لاله گوش موجب افزایش دریافت اطلاعات و شناسایی دقیق منبع صدا می گردد.

شاید این طور به نظر رسد که در ثبت پاسخ های برانگیخته، توجه به این مطالب چندان ضروری نیست. اما باید در نظر داشت که به هنگام تحریک در میدان صوتی، این نکات می تواند حایز اهمیت باشد. یکی از شایع ترین سو گیری ها و خطاهای بالینی در ثبت پاسخ های برانگیخته به مجرای گوش مربوط می شود. انسداد مجرا، حجم و سطح مقطع عرضی آن (برای مثال در نوزادان)، تجمع جرم در مجرای گوش، بد شکلی های مجرا و غیره، همه می توانند در تغیر یا کاهش سیگنال آکوستیکی رسیده به پرده گوش نقش داشته باشند. حتی به هنگام استفاده از گوشی داخلی، ممکن است سطح فشار صوتی (SPL) در پرده گوش با خروجی گوشی متفاوت باشد.

در انسان،پرده گوش کمی مخروطی شکل است و مساحت آن در حدود 85 میلی متر مربع است. بخش عمده ای از پرده گوش که پارس تنسا یا بخش سفت پرده نامیده می شود، از فیبرهای کلاژن شعاعی و دایره ای تشکیل شده است. این فیبرها با لایه های بافت همبند به هم متصل شده و از خارج با یک لایه اپیدرمی از اپی تلیوم صدفی که در امتداد پوست مجرای گوش خارجی قرار دارد پوشانیده شده اند. سطح داخلی پرده گوش را نیز لایه ای مخاطی از سلول های صدفی مژک دار پوشانیده است. وضعیت پرده گوش عامل مهمی در تغییر شدت یا فیلترینک طیف محرک محسوب می شود و بنابراین اطمینان از سلامت آن حایز اهمیت است.

تصویری از مقطع عرضی گوش میانی را نشان می د هد. فضای گوش میانی همراه با فضای بالایی آن یعنی اپی تمپانیک رسس، حجمی در حدود دو میلی لیتر دارد. سر استخوانچه چکشی و زایده کوتاه سندانی در فضای اپی تمپانیک قرار می گیرد. نزدیک بخش تحتانی فضای گوش میانی، دهانه شیپور استاش و نیز نقطه اتصال عضله کشنده پرده گوش قرار دارد. دیواره د اخلی فضای اصلی، شامل پرومونتوری، در برگیرنده دریچه های گرد و بیضی است. ارتعاشات صوتی از پرده گوش و به واسطه استخوانچه های چکشی، سندانی و رکابی به دریچه بیضی حلزونی می رسد. دو عضله کشنده پرده گوش و رکابی نیز بر عملکرد استخوانچه ها تاثیر داند. انقباض عضله کشنده پرده گوش موجب ایجاد کشش بر پرده و سفت شدن آن می گردد. انقباض عضله رکابی نیز کف استخوانچه رکابی را به بیرون کشیده و میرایی ارتعاشات صوتی را موجب می شود.