انواع مختلف سمعک

. بعلاوه بزرگسالان ناشنوای پس از زبان آموزی قادرند از اطلاعات دکتر ولدبیگی اثر سایه ی سر برای بهبود توانایی بازشناسی گفتار در نویز، صرفنظر از اینکه SNR در سطح گوش کاشت شده یا دارای سمعک بالاتر است استفاده کنند. برعکس کودکان ناشنوای پیش از زبان آموزی که کاربر تحریک دو حسی هستند کمتر به استفاده از سیگنال صوتی از سمعک عادت دارند و احتمالا کیفیت صدای فراهم شده توسط گوش کاشت نشده برای رسش هنجار الگوی شنوایی مرکزی این کودکان مناسب و کافی نمی باشند. بنابراین اگرچه کودکان دارای کم شنوایی قابل توجه ممکن است اطلاعات اضافی از گوش کاشت نشده توسط سمعک کسب کنند اما کمتر از بزر گسالان قادر به بهره بردن از این اطلاعات هستند پس بیشتر به کاشت حلزون متکی می باشند. توضیح دیگر برای عملکرد ضعیف تر گروه تحریک دو حسی نسبت حد مورد نظر انتظار، آن است که اطلاعات سمعک و کاشت حلزون در مورد جهت تغییر زیر وبمی ، ممکن است در تناقض باشند.
گزارش شده است که کودکان دارای کم شنوایی به دلیل عفونت های مادرزادی جمعیت نورونی به مراتب بیشتری نسبت به کودکان دارای اختلالات ژنتیکی ارثی یا آسفکسیا د ارند. کم بودن تعداد نورون ها در عقده ی مارپیچی ممکن است حساسیت به جهت تغییرات زیر و بمی را در تحریک آرایه الکترودی کاشت حلزون بکاهد ارزیابی این مسئله دشوار خواهد بود. در نهایت باید توجه داشت با وجودیکه افراد قبل آزمون با مفهوم زیر و بمی آشنا می شوند اما امکان دارد قضاوت های خود را صرفا بر پایه ی زیر و بمی انجام نداده(مثلا استفاده از تفاوت تمبر) و بررسی این مسئله غیر ممکن است. محققان نشان داده اند که تغییر مکان تحریک، تمبر را بیشتر از زیر وبمی در کاربران کاشت حلزون متاثر می کند. ئر افراد هنجار نیز تعاملات میان درک زیر وبمی و تمبر بخصوص در افراد با تجربه ی اندک موسیقی دیده می شود.